غزل - دلم از عشق تو پر بود ، خرابش کردی

  دلم از عشق تو پر بود ، خرابش کردی 

  از خودت راندی و با قهر جوابش کردی

 یک نفر قدر تو را خواست بداند ، که نشد     

 بخت آمد به سراغت و تو خوابش کردی

 عشق می رفت تحول بدهد حال مرا          

  که تو با خاطره ای تلخ مجابش کردی

                    سالها رفت و دل تنگ من آرام نشد       

                    حیف از این دل که تو در هجر خود ، آبش کردی

                   عشق یکبار در خانه تان آمده بود     

                   تو ندانستی و دیوانه خطابش کردی 

                  خواست اقبال بیاید و تو را یار شود       

                  پشت پایش زدی و پا به رکابش کردی

                  دیگر ازبخت  دل  خویش چرا می نالی ؟   

                 تو که در کوره ایام کبابش کردی ؟

                 بعد از این حادثه حال من وتو خوب نشد

                عمرمان رفت و تو ، تقدیر حسابش کردی !