سیل 1398

سیل 1398 در ایران

در روزهای آغازین فروردین 1398  بعد از سالهای خشک و کم باران ، بارانهای سیل آسا در سراسر میهن بارید و سیل های عطیمی به راه افتاد که در استانهای گلستان ، ایلام ، خوزستان ، لرستان ، خراسان شمالی و رضوی و بسیاری از دیگر نقاط کشور آثار مخربی را از خود به جای نهاد :

سیل آمد و تمام وطن را خراب کرد           

               آتش نکرد با دل ما آن چه آب کرد

گاهی برای سوختن آتش نیاز نیست    

                 دل را به آب ، می شود ،  آب و کباب کرد

« باران که در لطافت طبعش خلاف نیست »   

                 این دفعه در  حوالی ما  انقلاب کرد

  شاید به زعم عده ای از غافلان عصر  

               ما را برای قهر و غضب انتخاب کرد

چندین و چند سال ، همین ابر و آسمان

                لبهای خشک و داغ زمین را جواب کرد

باری زمین به سوگ ترکهای خود نشست  

          دل را رها به  مزرعه آفتاب کرد

تا آن که از طریق مصلحت ذات دوالجلال 

          باران گرفت و چاره  آن  التهاب کرد

از بس که ما به زخم طبیعت نمک زدیم

              باران بدل به دیو شد و پیچ و تاب کرد

صد  شهر وروستای وطن را به کام برد 

            سیل آمد و به کندن و بردن شتاب کرد

طوفان نوح هم که بیاید ز غفلت است 

               لطف خدای را نتوان ، بد خطاب کرد

حالا که سرنوشت ، چنین حکم کرده است 

              باید برای رفع خطر ترک خواب کرد

باید به فکر مردم بی سرپناه   بود 

                باید به نرخ عشق به آنان حساب کرد

 باید گرفت  و سوخت از  این داغ  مشترک       

               زیبنده نیست  هر کس از آن اجتناب کرد

شاید دوباره فرصت عاشق شدن نبود  

             خرم کسی که پای طلب در رکاب کرد

باری ز دوش خسته دلی گر کسی گرفت    

            آنگاه می شود به وی « انسان» خطاب کرد .