ناتوانم مرا حمایت کن، یا جواد الائمه ادرکنی (شهادت امام نهم تسلیت باد)

ناتوانم مرا حمایت کن، یا جواد الائمه ادرکنی                          

باز هم با کرم قیامت کن، یا جواد الائمه ادرکنی

چشم امید بسته ام بر تو ، که مرا از درت نمی رانی                

 کاسه ام را پر از سخاوت کن، یا جواد الائمه ادرکنی

صاحب عز و احترام تویی ، خردسالی که شد امام تویی               

ما مطیعیم ، تو امامت کن، یا جواد الائمه ادرکنی

امر حق بر امامتت افتاد ، پرچم عشق را به دستت داد

رهروان را به حق هدایت کن، یا جواد الائمه ادرکنی

قلم از وصف باز می ماند ، که بخواهد بگوید از فضل ت              

از صفاتت خودت روایت کن، یا جواد الائمه ادرکنی

از مدینه به طرفه العینی،  آمدی  مشهد امام رضا                     

از پدر باز هم  عیادت کن ، یا جواد الائمه ادرکنی

دل ما مانده در غمی جاری ،چون سعادت نمی کند یاری             

جای عشاق هم زیارت کن ، یا جواد الائمه ادرکنی

ای امام شهید ابن شهید، آخرین روز ماه ذیقعده است                  

بر تنت جامه  شهادت کن، یا جواد الائمه ادرکنی

لحظه ها زود زود می گذرند، کوله ما هنوز هم خالی است         

تو به لطفت پر از محبت کن ، یا جواد الائمه ادرکنی

از در خانه کرامت تو، دست خالی مباد برگردیم                      

از مریدان خود  شفاعت کن ، یا جواد الائمه ادرکنی 

 کشتی نوح ما شما هستید، ما برات نجات می خواهیم                

عاشقان را خودت اجابت  کن ، یا جواد الائمه ادرکنی!

رباعی در تشییع رییس جمهور شهید

دیدم حَرَمش جور دگر جان دارد

انگار امام عشق، مهمان دارد

گفتم چه خبر شده؟ که گفتند آقا

دیدار به بهترین شهیدان دارد!

این غم از بس که بزرگ است ، به دل جا نشود

این غم از بس که بزرگ است ، به دل جا نشود       

جای این فاجعه در کوچکی ما ، نشود

سینه ها  وسعت اندوهِ فراوان دارند                    

اقیانوس ولی ، جای به  دریا نشود 

بگذارید که سرها به  گریبان باشد                     

خجل از ظرفیت کوچک دلها  نشود

 حجم این واقعه را با چه زبان باید گفت             

که قلم نشکند و قامت دل تا نشود؟

دست ها را به دعا هر چه نمودیم بلند               

حکم تقدیر چنین بود  که امضاء نشود

باد و باران و شب و حادثه مامور شدند              

تا که هر سرو می افتد به زمین، پا نشود

با نم عشق  همه غسل شهادت کردند                   

که مبادا پس ازاین، فرصت، پیدا نشود

ناگهان یک شبه آنها ملکوتی شده اند                  

طی این مرحله ها با قدم و پا، نشود  !

لایق فیض خدا  بی سروپایان نشوند                 

بی مددکاری اش این در به کسی، وا نشود!

حق که فرمان بدهد ، طعم بلا شیرین است          

مخلص آن است  که دلگیر هدایا، نشود !   

در میان گِل وباران به تو باید سر زد؟ ( در سوگ شهدای خدمت)

در میان گِل وباران به تو باید سر زد؟            

خسته از کوه و بیابان به تو باید سر زد؟

پی یک حادثه تلخ در آن جنگل سرد               

با دل و روح پریشان به تو باید سر زد؟

به وداع تو مگر فرصت بهتر کم بود ؟            

شب تار و مه و طوفان به تو باید سر زد؟

جای دیگر مگرت فرصت  دیدار  نبود؟           

توی خاک و گِل  میدان به تو باید سر زد ؟

جبهه عشق به خدمت همه جا گسترده است       

حال در کوی شهیدان به تو باید سر زد؟

پاسخ این همه را از که  بگیرم اکنون            

خارج از عالم امکان  به تو باید سر زد ؟

دیگر اکنون پی دیدار سفر لازم نیست           

در دل مردم ایران به تو باید سر زد!

تربت پاک تو را هر که نشان می خواهد        

نزد سلطان خراسان به تو باید سر زد!