چشم هایت همیشه بارانیست
سبک باریدنت خراسانیست
یا غزل های تند می باری
یا سکوتت شروع ویرانیست
چتر همراه تو نمیبینم
غصه هایت همیشه پنهانیست !
دوست داری به آسمان برسی
آرزویت چقدر انسانیست !
دستهای مرا بگیر وبرقص
در سماع من وتو حیرانیست !
میتوانم پناه تو باشم