نوحه سینه زنی به گویش شاهرودی در رثای حضرت عباس علیه السلام- قابل اجرا در همه سبکهای یک ضرب، سه ضرب و حماسی خوانی و تعزیه

بِرار با وفا عباس ، عباس

رشید و  دلربا ، عباس ،عباس

شجاع لِشگر آل محمد

علمدار سپا عباس ،عباس

نُگاش که هُنکنی انگار هِوینی

علی مرتضا عباس، عباس

برار جُن فکر او کن واسه  وچا

که سخته تُشنیا عباس،عباس

گُلام از تُشنگی پژمرده هابه

نُگا کن به اونا، عباس، عباس

نِبِیل پرپر هاباشن غنچه هاما

به طوفان بلا، عباس، عباس

ازین حرف خوآر خون هابه قلبش

بِگت حول و ولا ، عباس،عباس

به زینب گفت اون شیر دلاور

به امید خدا ،عباس، عباس

هِرم او هِمیارم من به زودی

تو واسم کن دعا،عباس،عباس

بِگت مشک به دوش و زود هی زد

به اسب تیز پا عباس عباس

بِدیَن لِشگر دشمن از اون سو

که گرد هابه به پا ، عباس ، عباس

شبیه شیر دِراُفتی مین  گله

هِرَخت هِی، دست و پا عباس، عباس

گُرُختن از جلو شمشیر تیزش

گروه بی حیا، عباس، عباس

خلاصه بعد کشتار فراوون

از اون قوم دغا ، عباس، عباس

کنار شط بِرسی، مشکه پر کرد

از اوی با صُفا، عباس،عباس

به یاد کام خشک و تلخ آقاش

به او بی اعتنا،عباس عباس

میون او بری و تشنه باشی

چقد همت هُخوا،عباس،عباس

همه فکرش به سمت مشک او بِه

در اون حال و هوا، عباس ،عباس

هُخواست سالم بیاره سمت خیمه

ز دست اشقیا،عباس عباس

سر  راشه بِگِتن قوم کافر

به هر زور و بلا،عباس،عباس

یکی وا نیزه زد یکی به شمشیر

تُمُمِ کافرا،عباس عباس

دو دستش که قلم هابه، به دُندُن

نکرد مشکه رها، عباس عباس

به شمشیری زدن مشکه دراندن

شد امیدش فنا،عباس عباس

بیامه گرز سنگینی ، به فرقش

یَه دفعه از قفا، عباس عباس

امیدش قطع شد از او رسانی

به غم شد مبتلا، عباس،عباس

صدا زد یا اخا، ادرک اخا  رِ

دِر اُفتیه ز پا عباس،عباس

هِنِندانُم چی بُگذشته به حضرت

سر این ماجرا،عباس عباس

خدا لعنت کنه هر کی که باشه

رضا بر این جفا، عباس عباس

امیدم هست فردای قیامت

بگیره دستُمه، عباس، عباس

خدایا ثبت کن تو اسم ما  رِ

به جمع عاشقا، عباس، عباس