روی دل مِن یَگ دفه پا بشتی، برفتی(غزل با گویش شاهرودی)

روی دل مِن یَگ دفه پا بشتی، برفتی                

اما خودته بدجوری جا بشتی، برفتی

گفتم که سعادت به دل من رو بیارده               

ناغافل و بی چون و چرا بشتی، برفتی 

بِنداختی مِنه مین غم و درد فراقت                 

مین کِلف گرگ غما ،  بشتی، برفتی

پیش از تو سَرُم، گرم به احوال خودُم، به            

بنداختیمه وا کار خدا ، بشتی، برفتی

آ ...  تیش بزه کار تو به هستی ونیستیم           

ناغافل وبی سَکّ وصدا بشتیِ، برفتی

هر چی به ، دلم ! گرم خیالات خودش به        

بنداختی مینه حول و ولا ، بشتی، برفتی

از را برسی  یِی چقده   بی قِر وقومبول        

افسوس که  وا ناز وادا بشتی، برفتی

یَگ عمربِشِستُم سر رات تا که بیایی         

حالا که هابه نووت ما بشتی ،برفتی

روزی  هِمیایی که دِگه فایده نداره                   

پی هُمبری که ،کردی خطا بشتی، برفتی !