رباعیات شب قدر- 18 رمضان 1445

تنها و شکسته دل وَ بی پشت وپناه        

یک مرد غریب و خسته افتاد ،به راه

دنبال کسی بود، بفهمد او را              

هم ناله او نشد کسی غیر از چاه !

===

بی عشق علی سوی عبادات نرو

بر کعبه و مسجد و خرابات نرو

گر نامه ی اعمال وزین می خواهی

بی مهر و  ولای او به میقات، نرو!

===

بر دفتر عشق نام خود را ، بنویس

یک مختصر از مرام خود را ، بنویس

زان پیش که طوفان فنا برخیزد

با مهر علی دوام خود را ،بنویس!

===

میزان و حساب چون فراهم باشد

دلهای تمام خلق پر غم باشد

مهر علی و آل محمد کافی است

دیگر حسنات من اگر  کم باشد!

===

وقتی دو سه خط ، عشق، فراهم باشد

سهم من و دل حضور با هم باشد

دیگر چه نیاز است به همراهی خلق؟

نام من اگر چه « دور از آدم »باشد!

===

هر شب ، شب قدر است و تو و من، کاهل

از درک مبانی  حقیقت  غافل

با یک دو سه شب به سر گرفتن قرآن

کی می شود آدمی به غایت کامل ؟

===

پنداشته ام اشرف مخلوقاتم

پیراسته از  تمامی  آفاتم

مغرور نماز و روزه هایم شده ام

غافل که خودم مبطل این طاعاتم!

===

از عشق محمد و علی سرشاریم

از هر که بود دشمن شان بیزاریم  

ابراز ولایت از سر ایمانست  

امید نجات هم از  ایشان داریم !

===

ایمان بدون عشق ، محکوم فناست

با عشق تمام جلوه هایش زیباست

ما را بگذارید که عاشق باشیم

بی ما بروید هر طرف میل شماست!

===

با مهر علی نامه ما  امضا شد

هر کس که زمین خورد، به نامش پاشد!

فردا که شود  روز قیامت بر پا

شاید که همین قطره ما دریا شد !

===

یارب به کرامات تو دل بسته شدیم

آلوده شدیم ،  یا که وارسته شدیم

تنها به امید  کرمت بوده و بس

از ما بگذر اگر  کمی خسته شدیم!

===

با جور و جفا اگر چه  عادت داریم

از لطف خدا امید رحمت داریم

امشب که شب قدر به ما افتاده

یک جرعه تمنای  شفاعت داریم !