حالُم گرفته از همه دنیا ، بیا بریم
بیرون ازین هوای پر از «نا» بیا بریم
جایی بریم که حال و هوا ما رِ خُب کنه
آلودگی نُباشه به دلها، بیا بریم
وا هم بریم مشهد آقا ، امام رضا
عرض ادب به ساحت مولا، بیا بریم
حتی اگه نشد که بُمانیم، یَه تُوکِّ پا
واسه سلام دادن آقا، بیا بریم
مایم بشیم زائر دل خسته ی حرم
مایَم بشیم قطره به دِریا، بیا بریم
درهای رحمِت رضوی وایه رو همه
از این مسیر خرم و زیبا بیا بریم
جایی که فوج فوج ملایک مقیمشن
وصله یقین به عالُم بالا، بیا بریم
یَگ گوشه ی حرم اگه جا بود واسه ما
مایم کنیم عرض تِمنا ، بیا بریم
جایَم اگه نبود به صحن وسرای او
اِز دورتر کنیم تُماشا، بیا بریم
دارن تُمُمِ خلق به پابوس او مِرَن
وا دل بیا بریم، نه وا پا، بیا بریم
دستِ مِنه بگیر و تویَم یا علی بگو
نِنداز کار ما رِ به فردا، بیا بریم
بوی خوش رضای خدا در مشامُمه
چنگی بزن به شاخه ی طوبا، بیا بریم
ای که دلت مُخا که به پابوس او بری
بار سِفر بِوِند و تو وا ما ، بیا بریم
هر کی که عاشق خطره مین جاده یه
از عشق این مسیر مهیا، بیا بریم!
30 صفر 1445
بیا بریم یه جاییکه
دلها گرفته وا میشه
اگه یه کم دعا کنیم
توقلب ماخدا میشه