میل من نیست که دلگیر و پریشان باشی

میل من نیست که دلگیر و پریشان باشی

نادم و منفعل و  زار و پشیمان باشی

نبر از یاد که هر وقت هوا ابری بود

حکم عقل است در اندیشه باران باشی!

عاشقی قصه ی تلخی است که صد خوان دارد

خم شود پشت تو گر رستم دستان باشی!

چه ثمر دارد اگر من به جنون خوش باشم

و تو از عقل همیشه پر وپیمان باشی؟

دل به دریا زدم ، امید به آن می بردم

 که تو هم ماهی همبازی طوفان باشی!

رو به من باز شدی تا نفسی تازه کنم

نه که یک  پنجره رو به خیابان باشی!

کاش می شد که به آزردگی ام دل ندهی

فکر  سنجیدن اعمال به میزان باشی

این که آزار و مجازات شوی،زیبا نیست

چه توان کرد اگر پیرو شیطان باشی؟

بعد از این عاشق هر کس که شدی بهتر هست

فکر  فردای جدا گشتن از ایشان باشی

قصه عشق تو و من به سرانجام رسید

وقت آن است ،  پی نقطه ی  پایان باشی!