پیام

من هرگز دوست ندارم پیامهای کوتاهی را که دیگران ایجاد کرده اند به کار گیرم و به کسانی که میخواهم ارسال دارم و هرگز پیامی جز آنچه خودم ابداع کرده ام برای کسی نمی فرستم بنابراین  آن چه تحت عنوان پیام در این وبلاگ مشاهده میشود از اولین هایی است که هر کسی ممکن است دریافت دارد لذا دوستانی که مایل باشند پیامهای دست اول ارسال کنند میتوانند از آنها بهره گیرند .

عمری اندیشه نمودیم : که عشق 

هر چه دیدیم : همه ناکامی

بعد ازین شاید قسمت باشد

با تو ! پایان نافرجامی !

                   **

بس که صندلی خالی دیده ام 

نمیدانم کجا باید بنشینم

وهمه تعارف می کنند : بفرما 

گمان دارم صندلیها با من دشمنند

آخر هنگام نشستن ناگهان مفقود می شوند !

                   **

لبخند فراوان است

همه لبها از بس که لبخند زده اند سرخ و ملتهب شده اند 

و من میخواهم اینه ای بیابم که چشمهایم را جدی نشان دهد که چرا لبخندهای سرخ را سیاه می بینند !