اهسته می گریم

نگاهم  مانده روی  دفترم آهسته می گریم    

نوشتی که نکردی باورم  آهسته می گریم

کشیدی یک پرنده یعنی اینکه می پرم روزی 

نگاهم مانده روی می پرم  ! آهسته می گریم    

نوشتی دوستت دارم  همین  ! نه بیش نه کمتر  

و حالا که به  آن  پی می برم  آهسته می گریم ! 

پس  از تو سرد و خاموش است قلب داغدار من

اجاقی مرده در خاکسترم   !  اهسته می گریم  

به یاد لحظه های سرد خود  و هرم عشق تو

 که جا ماندست  توی بسترم  آهسته می گریم

زمستان است و دلتنگی و شبهای غم  و غربت  

پتو را می کشم روی سرم  آهسته  

می گریم  !