ناز کنی

تا گله آغاز کنی رفته ام 

با دل من ناز کنی رفته ام 

زنگ دلت را به امیدی زدم 

دیر اگر باز کنی ،  رفته ام 

بس که جفا دیده ام از دیگران 

گر تو جفا ساز کنی رفته ام 

منتظرم  تا که بخوانی مرا  

دیرتر  آواز کنی ، رفته ام 

قدر ندانی دل من می پرد 

گر چه تو پرواز کنی ، رفته ام  

دوست نداری که اسیرت شوم !

گر ،  به من ابراز کنی رفته ام !