هر چقد که سخت باشه روز آدم، شو مِشه (غزل با یکی از گویشهای شاهرود زیبا)

هر چقد که سخت باشه روز آدم،  شو مِشه        

هر چی یخ باشه زمستن عید که شد او مِشه

صبر و طاقت وخت سختی مین دنیا لازمه        

کی بدون خون دل گوساله  قد  گو مِشه؟

تا که انگوری نجوشه روی آتیش اجاق            

کاسه مردم کجا  شیرینِ از دیشو مِشه 

بعضیا یَگسر گلایه دارن از صبر خدا             

کار حق انگار با تعجیل و با اشتو مِشه

خسته ین از روزگار و تلخیای زندگی            

تا که غمهاشن مخوا  کهنه بشه هی نو مِشه

تا مرن که یگ گره از کار دنیا وا کنن           

کارهاشن پیچ میفته واز تو در تو مِشه

مشگلات از پیش مایه هی مگیم مردم بدن!          

سنگ ها از خانه همسایه ها پرتو مِشه!

دل ملرزه، پا ملرزه، آدما عاشق مِشن               

ماجرا تقصیر چشم و  خال کنج  لو مِشه!