دو بیتی

دل لامصبم خر میشه فردا

به اسم عشق پر پر  می شه فردا

نمی بینه چه دردایی کشیده

اسیر درد دیگر میشه فردا    !

برای عاشقی آماده ام من  

نمی دونی چه صاف و ساده ام من !  

تو این چاه بدون عمق هر روز   

به چشم بسته ام افتاده ام من  ! 

منو با عشق دنیا می شناسه

به احساسات زیبا می شناسه 

ولی فایدش چیه تنهای تنهام

دلم رو  درد تنها می شناسه  !  

تمام عمر خود را خواب دیدیم  

خیالاتی قشنگ و ناب دیدیم  

پی چیزی به نام عشق رفتیم 

سرابی بود و آن را آب دیدیم ! 

ازین صحرا چقد ماهی گرفتیم ! 

هزار تا کفتر چاهی گرفتیم ! 

بجا ی بچه آهوی مامانی ( عشق) 

ولی طفل سر راهی گرفتیم ! 

نمی خوام با دلم درگیر باشم  !

و از هستی همیشه سیر باشم ! 

جوونی می کنم بازم برا عشق  

اگر چه پیر ، پیر  ،  پیر  ، باشم  ! 

شرابی بود و آنرا نوش کردیم  

صدای عقل را خاموش کردیم ! 

سرودی سبز را با عشق خواندیم 

هزاران بار دیگر گوش کردیم ! 

چه خوبه تو شلوغیهای شعرام 

دوبیتی گل کنه توی غزلهام 

تو هم با مثنویهای غم آلود  

بیایی پا برهنه توی رویام !  

نمی تونم بیام  حالا  جلوتر  !

همینجا می مونم  تا وا بشه در 

ولی یک روز  اگه در را گشودی  

نترس از دیدن گلهای پرپر !