نمی دونستم این دنیا پر از نیرنگ و تزویره

نمیدونستم این دنیا پر ازنیرنگ و تزویره      

        بهت عشقو نشون می ده یهویی از تو میگیره

دلت خوش می شه با چیزی که عمری در پی اش بودی

  ولی غافل که این رویا فقط یک روی تصویره

چه حسی بدتراز اینه که دنیا مال تو باشه   

           بخواد دستت بره سمتش ببینی پات به زنجیره

تموم دلخوشی هامو خلاصه میکنم درتو   

            کنار هم بزار باشیم اگر چه حس کنی دیره

بد ما آدما اینه که فردا رو نمی بینیم     

               برامون آرزو می شه همون حسّی که می میمیره

درسته ما دوتا دوریم ولی حسّم به من می گه    

    دو تا خط موازی هم یه روزی سمت هم می ره

یه روزی زندگی از نو میخنده تو چشای ما

             دلای ما جوون می شن اگر چه چهرمون پیره 

بنزین

بنزین به جهنم که گران شد ، بشود   

          شیرینی عمر ، زهرمان شد ، بشود

هی گاز دهند هر چه آقا زاده      

               ماشین من و تو نیمه جان شد ، بشود .

شادیم که می رسد به ما بوی کباب   

           سهم همه مان چو دود آن شد، بشود .

ماشین من ای کاش ژن خوبی داشت  

          تا سوخت اگر که زعفران شد ، بشود.

برخیر کسی امید نتوانم بست          

           قدم ز گرانی چو کمان شد ، بشود .

دخلم به ریال است و مخارج به دلار    

        حالم چو ز بغداد عیان شد ، بشود .

جایی  که نه کوله ای نه باری مانده است 

    گر دزد رفیق کاروان شد ، بشود.

ای فقر بمان همیشه در سفره ما 

                گر نفت از این سفره نهان شد ، بشود.

اما نرسد به دشمنان ناله ما     

                  گر کارد به عمق استخوان شد،  بشود.