چکاوک ها

چکاوک ها

شعر ، ادب ، عرفان ( چنانچه با نوشته ها و نظراتم موافق یا مخالف هستید لطفاً نظر بگذارید یا ایمیل بزنید تا تبادل نظر کنیم افزون بر این آماده همکاریهای نوشتاری و ادبی با علاقمندان می باشم )
چکاوک ها

چکاوک ها

شعر ، ادب ، عرفان ( چنانچه با نوشته ها و نظراتم موافق یا مخالف هستید لطفاً نظر بگذارید یا ایمیل بزنید تا تبادل نظر کنیم افزون بر این آماده همکاریهای نوشتاری و ادبی با علاقمندان می باشم )

بیامی یِی به کنارم ، ولی دگه دیره ( غزل با گویش شاهرود زیبا)

 


بیامی یِی به کنارم ، ولی دگه دیره                      

بدان که آمدن تو بدون تاثیره

 

دلی که در تب وتاب تو دائماً هِنسوخت                 

سِراغی از تو وعشقت دگه هِننگیره

 

یه عمر حال مِنه هر چی هِنبه، تو بِگِتی               

دِگه، برو که از این عاشقی دلم سیره!

 

همیشه که به رو یَگ   پاشنه در  هِننچرخه           

جهان همیشه پر از  سربالا، سرازیره 

 

یَه روز به میل تویه روزگار و هِنخندی               

یَه وخت هِوینی که دستاتو و پات به زنجیره

 

دعای بد واسه ی تو هِننکنم هرگز                     

خدا خودش  به همه کار بنده ، آجیره  

 

دلی که بشکنی امرو،  هِمشکنن دلته                  

نُکن گلایه از هیشکی که این چه تقدیره!

 

فقد بدان که جلو ،  آگینه که وستاکی                 

درست مثل خودت اون طرف یَه  تصویره!

 

هزار تا کار خوبت وا بدی خراب هابه              

بدا به حال کسی که گُوی نه من شیره!

 

 به هر کسی که دِوِستُم دِلُمِه بَد  بِدی یُم             

عجب که در  دل من  شور عشق  هِنمیره!

 


 

از روی عمد یا به خطا، عاشقت شدم



از روی عمد یا به خطا، عاشقت شدم          

با من نگو چگونه؟  چرا ؟عاشقت شدم؟

 

دست کسی نبود، دلم امر کرده بود           

گفتم فقط به نام خدا، عاشقت شدم

 

چون قبله ای که گمشده باشد هزارسال        

پیدا شود  ز فرط دعا ، عاشقت شدم

 

دیگر از این که خرده بگیری، گذشته است

دیوانه یا که سر به هوا ، عاشقت شدم!

 

عشق از دلیل  و عقل  اطاعت نمی کند            

من بی دلایل عقلا عاشقت شدم

 


 

رباعی- پایان ماه رمضان



توفیق نشد عبادتی در خور دوست       

فیض شرف اطاعتی در خور دوست

یارب برسان حرارتی از رحمت    

ریزم عرق خجالتی، در خور دوست!

===

ایام بهار رحمتت آمد و رفت           

پیغام رسان دعوتت، آمد ورفت

درخواب عمیقی از تغافل بودیم       

بیداری بی نهایتت، آمد ورفت!

===

شاید رمضان دیگری، درک نشد          

ایام امان دیگری درک نشد

یارب چه توان کرد اگر بعد از این       

بر توبه زمان دیگری درک نشد؟

=== 

درهای ورود آسمان را بستند            

برنامه ماه رمضان را بستند

مشمول نبودیم  و به زندان ماندیم               

پرونده عفو بیکران را بستند!

===

گر جنگ و نزاع و شهوت و میز نبود          

اوضاع جهان تلخ وغم انگیز نبود 

شیطان به چه ابزار توسل می کرد ؟

هرگاه بشر این همه ناچیز نبود؟         

===  

 

 

رباعی- عشق علی



هر کس به ولایت علی دل داده                        از موج رهیده ، تن به ساحل داده

 در کشتی نوح جای ناپاکان نیست                   بدبخت کسی که دل به باطل داده!

===

بر عشق علی و آل او خرسندم                          بر جبهه دیگران نمی پیوندم

بر کوری چشم دشمنش در همه عمر                سر بند ولای او به سر می بندم!

===

تبیین ولایت علی با عمل است                         هر کس که به غیر این بگوید، دغل است

گر راه نجاتی ز بلایا باشد                                   تنها به ولای حضرتش محتمل است!

===

از زمین افتادن ما ، بد گُهرها ، راضی اند



از زمین افتادن ما ، بد گُهرها ، راضی اند       

از شکست شاخه ها تنها تبرها راضی اند

 

آدم سالم به افساد جهان خرسند نیست               

از عفونت های هستی ، نیشترها راضی اند

 

اشتران خسته از بار گران له می شوند             

صاحبان بار از سود  سفرها راضی اند

 

از نگهبانی که در ظاهر رفیق قافله است

رهزنان خفته در کوه و کمرها راضی اند

 

دوستان از مرگ یاران جامه بر تن می درند    

دشمنان از داغ جانسوز جگرها   راضی اند

 

کار دنیا در کف دون پایگان افتاده است           

تا بدین  منوال باشد، بی هنرها راضی اند

 

راست کرداران دنیا از صفا و صلح و عشق       

کجروان از فتنه ی آشوب گرها راضی اند

 

 سروها از اعتدال وراستی ها سربلند،

دارها با  رقص پیکرها و سرها راضی اند

 

فعل هر کس انعکاس روشنی از ذات اوست      

خُرمی از  آب و ، از آتش ، شررها راضی اند

 

 نامه اعمال ما را خیر وشر پر می کند          

خوب ها بر خیر و بدکاران به شرها راضی اند

 

بین خوبان وبدان یک روز روشن می شود       

تا کدامین دسته از سود وضررها راضی اند!


رباعیات شب قدر- 18 رمضان 1445



 

تنها و شکسته دل وَ بی پشت وپناه        

یک مرد غریب و خسته افتاد ،به راه

 

دنبال کسی بود، بفهمد او را              

هم ناله او نشد کسی غیر از چاه !

 

===

 

بی عشق علی سوی عبادات نرو

بر کعبه و مسجد و خرابات نرو

 

گر نامه ی اعمال وزین می خواهی

بی مهر و  ولای او به میقات، نرو!

 

===

 

بر دفتر عشق نام خود را ، بنویس

یک مختصر از مرام خود را ، بنویس

 

زان پیش که طوفان فنا برخیزد

با مهر علی دوام خود را ،بنویس!

 

===

 

میزان و حساب چون فراهم باشد

دلهای تمام خلق پر غم باشد

 

مهر علی و آل محمد کافی است

دیگر حسنات من اگر  کم باشد!

 

 

===

 

وقتی دو سه خط ، عشق، فراهم باشد

سهم من و دل حضور با هم باشد

 

دیگر چه نیاز است به همراهی خلق؟

نام من اگر چه « دور از آدم »باشد!

 

===

 

هر شب ، شب قدر است و تو و من، کاهل

از درک مبانی  حقیقت  غافل

 

با یک دو سه شب به سر گرفتن قرآن

کی می شود آدمی به غایت کامل ؟

 

===

 

پنداشته ام اشرف مخلوقاتم

پیراسته از  تمامی  آفاتم

 

مغرور نماز و روزه هایم شده ام

غافل که خودم مبطل این طاعاتم!

 

===

 

از عشق محمد و علی سرشاریم

از هر که بود دشمن شان بیزاریم  

 

ابراز ولایت از سر ایمانست  

امید نجات هم از  ایشان داریم !

 

===

 

ایمان بدون عشق ، محکوم فناست

با عشق تمام جلوه هایش زیباست

 

ما را بگذارید که عاشق باشیم

بی ما بروید هر طرف میل شماست!

 

===

 

با مهر علی نامه ما  امضا شد

هر کس که زمین خورد، به نامش پاشد!

 

فردا که شود  روز قیامت بر پا

شاید که همین قطره ما دریا شد !

 

===

یارب به کرامات تو دل بسته شدیم

آلوده شدیم ،  یا که وارسته شدیم

 

تنها به امید  کرمت بوده و بس

از ما بگذر اگر  کمی خسته شدیم!

 

===

 

با جور و جفا اگر چه  عادت داریم

از لطف خدا امید رحمت داریم

 

امشب که شب قدر به ما افتاده

یک جرعه تمنای  شفاعت داریم !

 


 

 

 

 

 

 

 

گذر مرگ می افتد به سلام همه کس



گذر مرگ می افتد، به سلام همه کس             

پس وپیش است فقط قرعه، به نام همه کس

 

ساقی مجلس ما اهل ستم کردن نیست            

می رسد جرعه جان سوز، به جام همه کس

 

بس که تلخ است و گلوسوز همان یک جرعه            

می شود عیش خدا داده ، حرام همه کس

 

زندگی فرصت یک بار طلوع است و غروب  

بیش از این نیست در این چرخه، دوام همه کس

 

هر کسی با عمل نیک و بدش خواهد رفت    

می رسد سود و ضررها، به سهام همه کس

 

خرم آن کس که از این دایره بعد از رفتن     

برسد عطر حضورش ،به مشام همه کس

 

کاش از این فرصت کوتاه ، تغافل نکنیم    

که اجل بی خبر آید، به مُقام همه کس

 

بارالها به کرم دفتر ما را  تو ببند         

که بود در کف تو ،حسن ختام همه کس!

 


 

 

 

رباعی



گوش تو به ناله ام بدهکار نشد

هی ضجه زدم ، کسی شنیدار نشد

دارد غم  این درد مرا می بلعد

بدرود اگر فرصت دیدار ، نشد!

رباعی


یادت نرود که انتظارم  سخت است    

بی تو گذران روزگارم سخت است

در گم شده ها پی خودم می گردم        

تو نیستی و چقدر کارم سخت است

===

هر کس که جلوی خلق قدیس تر است

شلوار ولباسش از همه خیس تر است

وقتی که زمان امتحان پیش آید

معلوم شود از همه ، ابلیس تر است!