چکاوک ها
شعر ، ادب ، عرفان ( چنانچه با نوشته ها و نظراتم موافق یا مخالف هستید لطفاً نظر بگذارید یا ایمیل بزنید تا تبادل نظر کنیم افزون بر این آماده همکاریهای نوشتاری و ادبی با علاقمندان می باشم )
چکاوک ها
شعر ، ادب ، عرفان ( چنانچه با نوشته ها و نظراتم موافق یا مخالف هستید لطفاً نظر بگذارید یا ایمیل بزنید تا تبادل نظر کنیم افزون بر این آماده همکاریهای نوشتاری و ادبی با علاقمندان می باشم )در سوگ سردار شهید حاج قاسم سلیمانی
تا سراپای وطن ابری و طوفانی شد
آسمان دل ما تیره و بارانی شد
آتش یک خبر داغ به جانها افتاد
سینه ها سوخته داغ سلیمانی شد
دشمن از کینه دیرینه خود وام گرفت
مرد میدان وطن سوخت و قربانی شد
لعن و نفرین به پلیدان معاصر که چنین
عمل و پیشه شان این همه شیطانی شد
آه از مزرعه رویش مردان رشید
که چنین دستخوش باد پریشانی شد
دردها تجربه کردیم و هراسان نشدیم
بعد هر شدت و غم نوبت آسانی شد
بعد از این حادثه راهش به خدا گم نشود
تو مپندار که اندیشه او فانی شد
راه او راه رو بیشتری خواهد داشت
بیش از این راه خدا روشن و نورانی شد
هر که با اهل حقیقت سپر انداخت ،شکست
و پشیمان ز غلط کردن و نادانی شد .
طبل ها را پس از این حادثه محکم بزنید
نوبت ضربه نشان دادن ایرانی شد .
برای وامی که میخواستند به ما بدهند
منت وام عزیزان زمدیران نکشید
منت از آدم بی دغدغه آسان نکشید
به همان اندک خود قانع و دلخوش باشید
بر دل سوخته تصویر پریشان نکشید
بگذارید که با منصب خود خوش باشند
این همه آه از این سینه بریان نکشید
از طبیبی که نفهمد غم بیماران را
گر چه سخت است ولی منت درمان نکشید
به کباب دل خود جشن بگیرید ولی
جگر سنگدلان بر لب و دندان نکشید
شان و شخصیت خود را به تمنا ندهید
آبرو نزد فرومایه گروگان نکشید
روزی بنده به فرمان خدا می آید
منت از خلق خدا در طلب نان نکشید
من دلم تنگ است میخواهم کمی درکم کنی
من دلم تنگ است میخواهم کمی درکم کنی
قبل رفتن دوست دارم تا دمی درکم کنی
درد دل ها با تو کردم تا سبک گردد دلم
فکر کردم مثل من اهل غمی،درکم کنی
فکر کردم مثل خیلی های دیگر نیستی
غیر این بیگانگانی ، محرمی ، درکم کنی
با خودم گفتم که تو رودی ، به دریا می روی
دل بدان بستم که قدر شبنمی درکم کنی
از لب شمشیر یاران زخمها خوردم ولی
خوش بدان بودم که قدر مرهمی درکم کنی
با لب خشکم سرود ابر و باران ساختم
تا بیایی با صفای زمزمی درکم کنی
از بهشت یاد تو اخراج دارم می شوم
کاش قدر توبه های آدمی درکم کنی
آمدم ، اما نبودی حالم اصلن خوب نیست
آمدم ، اما نبودی حالم اصلن خوب نیست
بی تو دنیا هم بخندد، بر دل من خوب نیست
نه به سِیر شهر آرامم نه سِیر بوستان
بی حضور لاله رویان باغ و گلشن خوب نیست
باید از نو با خودم عهدی ببندم نزد تو
پای آن امضاء کنم که غیر تو « زن » خوب نیست
گر مرا باور نداری از دل نازت بپرس :
تا بگوید بی تو روح مرده در تن خوب نیست
پرده ها را پس نزن بگذار در خود گم شوم
دل که می گیرد اتاق خواب روشن خوب نیست
زندگی بر اهل دل آنقدر بد تا می کند
تا بفهماند به آدم غیر مردن خوب نیست
در خیالم باز توی چشم تو زل می زنم
گر چه می دانم که در خورشید مسکن خوب نیست
رباعی
یک عمر به اسم زندگی جان کندیم کوه و کُتَل و دشت به دندان کندیم
تا راه به سر منزل مقصود بریم یک جاده به سوی قبرهامان کندیم
دوبیتی ها
کجایی که دلم جا مونده پیشت منو ول کرده ، تنها مونده پیشت
نفهمیدم تو چشمای تو چی دید که مست و منگ و شیدا مونده پیشت
=============================================
هوای عاشقی غم داره امشب دلش بارون نم نم داره امشب
صدای شر شر ناودون تو کوچه به من میگه تو رو کم داره امشب
=============================================
هزار تا غصه و غم دارم امشب توی قلبم محرم دارم امشب
نمیدونم بخونم روضه از کی ؟ گلی گم گشته را کم دارم امشب
=============================================
من و تو خاطراتت جا نذاری نری از پیشم و تنها نذاری
شبیه قایق درهم شکسته یه وقت تو حسرت دریا نذاری ؟
=============================================
تو رو با روی بازت می شناسم از احساسات نازت می شناسم
شبیه نغمه های سرکویری تو رو از سوز و سازت می شناسم
=============================================
نزن فریاد که یاری رسی نیست کسی گوشش بدهکار کسی نیست در این جنگ تورم و گرانی به مردن دل بده آتش بسی نیست
=============================================
دلت از سنگ ، گر بود آب می شد ز درد مردمان بی تاب می شد
دریغا هر چه گفتیم از غم خود برایت لای لای خواب می شد
=============================================