منفی و مثبت

من تازگیها به این فکر می کردم که هیچ چیزی به نام منفی و مثبت وجود ندارد ! 

آن چه ما آن را منفی یا مثبت می دانیم در واقع قراردادی است که بین خودمان گذاشته ایم که جنبه های مختلف و خوب یا بد هر امری را به این نام ها بنامیم . و در واقع می توان گفت این یک امر اعتباری است و وجود قابل لمس و خارجی ندارد ، درست مانند آن که نام فردی محمد و نام فرد دیگر  بهرام است و این نامها فقط برای شناخت ما آدمها به کار می رود و این دو نفر می توانند به هر نام دیگری نامیده شوند بدون آن که در ماهیتشان تغییری حاصل گردد . 

از این رو واژه منفی یا مثبت هم نام ابعاد مختلف یک موضوع است که ما آنها را بهتربشناسیم . 

من راجع به این که جنبه های بد یک موضوع را منفی و جنبه های خوب امری را مثبت بنامم  ، هم حرف دارم ، در واقع  بد و منفی یا خوب و مثبت دانستن هر بعد از یک قضیه هم امری اعتباری و قراردادی است و این ما انسانها هستیم که به چیزی بد و به چیز دیگر خوب اطلاق میکنیم  و این بدی و خوبی هم امری نسبی است ، کما اینکه یک کار  در نقطه ای از کشور یا جهان بد و همان کار در  جای دیگر خوب یا مطلوب یا عادی شمرده می شود . 

بنا براین اگر بعدی از قضیه ای را در مکانی منفی و بعد دیگر را مثبت می نامیم ، در واقع با توجه به فرهنگ و دانش و آموزه هایی که از قبل داریم  برای آن رفتار یا عمل یا اندیشه ، این واژه را انتخاب کرده ایم ، و این موضوع به عوامل زیادی از جمله موقعیت مکانی ، فرهنگ ، سطح دانش ، عوامل سیاسی و اجتماعی و خیلی از عوامل دیگر بستگی دارد ، مثلاً در جامعه اسلامی ما عریان بودن امری منفی و ناپسند و در جوامع غربی و خیلی نقاط جهان امری عادی و مطلوب و مثبت تلقی می گردد و یا  این که حرکات نمایشی  با موتور سیکلت در خیابان امری منفی و ناپسند ولی همان کار در پیست موتور سواری امری جذاب و مثبت و مورد تایید است . 

 در واقع شاید بتوان گفت ما  فی نفسه نه امر منفی داریم و نه امر مثبت و هیچ کاری ذاتاً خوب و یا بد نیست مگر اینکه ما بسته به شرایط مختلف آن را بد و یا خوب می دانیم . در این باره مثالهای زیادی میشود بیان کرد مثلاً کشتن انسان بدون دلیل ممنوع و ناپسند و پلید است ولی در جهاد فی سبیل ا... همان کشتن ، امری مقدس و شایسته تلقی می گردد و  کوتاه سخن این که خلقت جهان و آن چه در آن است  توسط خالق متعال ، در واقع مواد خامی است که در دسترس بشر قرار داده شده تا صور و اشکال مختلف نمودهای خاص پیدا کنند و در حقیقت در تکمیل سخن باید گفت حتی این جهان و آنچه در آن است با حضور انسان بعدی اعتباری یافته است زیرا  همانطور که می دانیم آفرینش ملیونها سال قبل از خلقت انسان صورت گرفته و در جهان منهای انسان با وجود حضور همه جانداران ، در آن هیچ موضوعی بد و منفی و یا خوب و مثبت نبوده است  و این حضور انسان است که این ابعاد اعتباری را معنا دار می کند  

 به عنوان شاهد سخن از قران کریم  به این سخن ملائکه در زمان آفرینش آدم اشاره می کنم که به حضرت خالق در رابطه با خلقت آدم عرض کردند که پروردگارا باز هم میخواهی موجودی را خلق کنی که در زمین فساد و تباهی و خون ریزی  کند ؟ ( سوره مبارکه بقره آیه 30 ) و این اعتراض به منفی بودن وجود آدم است که گویا ملائکه سابقه ای ذهنی از بشری  قبل از آدم فعلی داشته اند و سابقه این اعتراض فقط به وجود انسان مربوط می شود و حال آن که جهان و آنچه در ان است سابق بر خلقت آدمیند و هرگز چنین اعتراضی وجود نداشته است .