بالاخره نوروز هم با همه هیجانات و زیباییهای خودش به پایان رسید و حالا ما از دیروز یا امروز یا فردا به زندگی عادی خودمان برگشته یا برخواهیم گشت . طبیعی است که نوروزهای زیادی هنوز هم در راه هستند و تا جهان باقیست ، نوروزها و عیدها و مراسم اینچنینی نیز بر جای خواهند بود اما یک نکته را نباید فراموش کنیم و آن این است که : نوروزها هرگز تمام نخواهند شد فقط ما انسانها هستیم که تمام میشویم !
پس به خودمان بیاییم ، اگر در عید امسال کسی را برای دید و بازدید از قلم انداخته ایم یا عمداً نخواستیم به دیدنش برویم مانعی ندارد که امروز یا فردا یا هفته دیگر به دیدنش برویم و دقایقی را به پرسش حال او و خانواده اش بپردازیم ، یادمان باشد که ما هر لحظه در حال تمام شدن هستیم و بالاخره دیر یا زود به انتها میرسیم و یادمان باشد که خیلی وقتها عمداً از یکدیگر غافل شده ایم آن هم به بهانه های واهی و پوچ و بی اساس .
اصلاً نمیدانم چرا ما در کسب ثروتهای مادی میخواهیم از همه پیشی بگیریم ولی در کسب مقامات و ثروتهای معنوی نه تنها تلاشی نمکنیم بلکه با چشم و همچشمی میخواهیم با هم مقابله به مثل کرده و اگر کسی به هر دلیل به دیدنمان نیامد ما هم به دیدنش نمی رویم ! و یا اگر رفتیم میخواهیم خیلی چیزها را به رخ هم بکشیم که اصلاً ارزش یادآوری ندارند مثلاً اینکه : من تا بحال بار سوم است که به خانه شما آمده ام ولی شما فقط یکبار تشریف آوردید !
چرا ما فراموشمان شده است که حضرت رسول اکرم فرموده اند : صله رحم فقر را از بین میبرد و باعث طولانی شدن عمر می گردد !
چرا ما فراموشمان شده است که انسانها موجوداتی اجتماعی و عاطفی هستند و به در کنار هم بودن و پرسش حال یکدیگر نیاز دارند ؟
چرا ما فراموشمان شده است که اگر کسی به دیدنمان می آید ، دوستمان دارد و دلش برایمان تنگ شده و به ما احترام گذاشته است ؟
چرا ما خیلی از چیزها را یادمان رفته است ؟
من نمیخواهم و نمی توانم همه چیزهایی را که ما انسانها باید یادمان باشد ومتاسفانه عمداً یا سهواً یاَدمان رفته است َ یاد آوری کنم ،
اما یادمان باشد که بزرگترهای ما ، سالمندان ما ، اقوام و خویشاوندان ما و خلاصه دوستان ما به دیدار خشک و خالی ما نیاز دارند و از آنان همین پذیرایی بدون هزینه را دریغ نکنیم !
یادمان باشد که ما داریم تمام می شویم !
یادمان باشد که دنیا واقعاً دو روز بیشتر نیست !
یادمان باشد که خیلی از بدیهایی که به دیگران کرده ایم ، تنها با سلامی و پرسش حالی جبران خواهد شد و آنان که از ما بدی دیده اند آماده اند که کاهی را به کوهی ببخشند !
بیاییم همین اندک را از هم دریغ نکنیم !
بیاییم خیلی از چیزها را فراموش کنیم !
بیاییم خودبزرگ بینی را فراموش کنیم و باورمان باشد که ما از همه بدتریم و همه از ما بهترند تا به کمال راه یابیم !
یادمان باشد که سلام وخلق نیکو و لبخند سرمایه بزرگی است که هر چه خرج کنیم افزونتر خواهد شد !
بیاییم این ثروت خداداد را از هم مضایقه نکنیم !
بیاییم فراموش نکنیم که از هم فراموش کرده ایم !
بیاییم با لبخند هایمان فضاهای خاکستری دلهای تنگ را آبی سازیم !
بیاییم امروز که میتوانیم برای فردای تاریکمان چراغ روشن کنیم !
یادمان باشد که اگر فردا کسی به دیدارمان بیاید نخواهد توانست برایمان چراغی روشن و دریچه ای بیاورد تا از آن به ازدحام کوچه خوشبخت بنگریم !
یادمان نرود که همه چراغها را ما خاموش کرده ایم و دریچه ها را خودمان بسته ایم !