خواب نمناک

ماهی افتاده بر خاکم به دریایم ببر

طالب آن آبی پاکم به دریایم ببر

از سرشت آبی ات چندیست دور افتاده ام

خشک شد لبهای ادراکم ، به دریایم ببر 

خنده خورشیدها بوی ملامت می دهد 

در زمین ، رسوای افلاکم ، به دریایم ببر !

باز با موج خروشانت مرا درهم بپیچ

 سیر کن در روح صد چاکم ، به دریایم ببر 

خشکی پلک مرا آبی ز رویایت بزن 

تشنه آن خواب نمناکم به دریایم ببر !