رمضان که نه ! خودمان را دریابیم !

باز هم رمضان آمد

باز هم ،  میهمان  ، زیباییها ، لطافتها ، معنویتها و حال و هوای خاص رمضان شده ایم 

 زیبایی رمضان را آنان درک میکنند که آن را دریافته اند 

چگونه می شود با نادیدگان آن همه شور و هیجان از کرامات و معنویت های این ماه خدا همسخن شد !

در عالم اعتقادات مسلمانان چقدر دلرباست ، این نخوردن ، نیاشامیدن ، سخن لغو نگفتن و حفظ همه اعضاء و جوارح 

از کژیها و پلیدی ها و دور بودن از آفات روحی و جسمی !

برای آنان که معتقدند نیازی به گفتن نیست !

 و برای آنان که فارغند از چه بگوییم و با کدام زبان بیآغازیم و دعوت به کدام اندیشه کنیم که با آن آشنا باشند !

دعوتی عام در داده  و سفره ای کریمانه گشوده اند تا هر که را میل لطافت باشد خضوع و خشوع ملکوت را به دیده ببیند 

 و به گوش جان عطر ناب یا ایها الذین آمنوا را لمس کند !

رمضان ها آمده و رفته اند !

سفره ها گسترانیده و جمع کرده اند 

دعوتها داده و فراخوان ها نموده اند !

و باز هم رمضانها خواهند آمد و خواهند رفت 

و دعوتها خواهند داد 

و درهای ملکوت را خواهند گشود !

و درهای آتش را خواهند بست !

و مومنان را پذیرا خواهند شد !

ولی آیا ما همیشه خواهیم بود که اگر امروز غفلت ورزیدیم فردا و فرداها را درک کنیم ؟

آیا اطمینانی بر  نخ نازک نفسهای ما و طوفانهای سهمناک هستی ، هست ، که امیدوار فرداها باشیم ؟

بخواهیم یا نخواهیم امروزمان فردا و روزمان ماه و ماهمان سال و در نهایت جام حیات مان لبریز خواهد شد 

پس بیاییم قدری  ظرف هستی مان را از معنویات و لطافتهای این روزهای روحانی پر سازیم !

بیایم خودمان را غنیمت بدانیم 

بیاییم خودمان را درک کنیم 

خودمان را دریابیم !

خودمان را رها سازیم از قید اسارت های نفس که اولین و آخرین آن شهوت است ، شهوت خوردن ، شهوت داشتن ،

شهوت بودن ، شهوت خودنمایی ها .

در همه عبادات ریا و خودنمایی است جز روزه 

در همه عبادات خودخواهیهاست جز روزه 

نداشتن و نخوردن و نگفتن چه جای ریا دارد ؟ در جهانی که همه فخر فروشی ها  و خودنماییها به داشتن و نمایاندن و

حسرت بر انگیختن است ؟ 

و از همین روست که خداوند متعال فرموده است : روزه دار را تنها من پاداش هستم !

و چه خواهد کرد با روزه داران ، کریمی که دامنه لطف و کرمش آسمانها و زمین و هر چه در آن است فرا گرفته است !

بیاییم رمضان را که نه ، خودمان را دریابیم 

بیاییم حسرت فرداهای نبودن و نتوانستن را امروز جبران کنیم 

این خوان کرم همیشه گسترده نخواهد بود ،

امشبی را که در آنیم غنیمت شمریم     شاید ای جان نرسیدیم به فردای دگر !