دنیای بد

حتی ،برادران تنی ، ناتنی شدند 

احساسها که مرد همه آهنی شدند 

در سینه ها فروغ صفا ته کشید و مرد

لبخندها به داد و ستد مبتنی شدند 

خط درست و راست به روی زمین نماند 

نصف النهار های زمین منحنی شدند 

از بس که بد شدیم تمام فرشته ها 

از آسمان سینه ما رفتنی شدند 

از شاخه های عاطفه ها سیبهای سرخ

با ازدیاد جاذبه افتادنی شدند 

خوشبخت ، بچه های به دنیا نیامده 

آنها که آمدند ببین چه دنی شدند !

نابخردانه از همه شیرینی جهان 

قانع به ظرف کوچکی از بستنی شدند 

جمعی به نام فقر وفنا یا شبیه آن 

گرم ریا و کاسبی خود زنی شدند 

پشت در بهشت خدا عده ای دغل 

در سایه فروش خدایان ، غنی شدند !

بر عفت و حیای بشر ساتری نماند 

برگ درختهای جهان ، سوزنی شدند !

دنیا تو را چه شد که تمام کبوتران 

دلبسته هوای بد و روغنی شدند ؟