غزل

با تو برای بال زدن ، آسمان کم است !

تا آسمان تازه بسازم ، زمان کم است !

باید برای عشق تو صدها غزل سرود 

حرف از ستاره و گل و رنگین کمان ، کم است !

خواب از سرم پریده ، به آغوش من بیا 

تا جان دهم کنار تو هر چند جان کم است !

نامت نشسته بر لب سلولهای من 

در ذکر نام قدسی تو یک دهان کم است !