مهر گان  و مهربانی ، هر دو را گم کرده ام !

عاشقی ، آوازخوانی ، هر دو را گم کرده ام !

هر چه برگ سبز می بینی من از کف داده ام !

هم بهار و هم جوانی ، هر دو را گم کرده ام !

راه دارد رو به پایان میرسد ، مقصد کجاست

چه زمین ، چه آسمانی ، هر دو را گم کرده ام !

نه هوای ماندن و نه شوق رفتن در سرم 

در  شب سرد خزانی ، هر دو را گم کرده ام !

پیچ و خم از بس که  دیدم در مسیر زندگی 

هم نشانه  ، هم نشانی هر دو را گم کرده ام !

نه دلم آرام  شد ، نه روحم آرامش گرفت 

در حقیقت با تبانی ، هر دو را گم کرده ام !