آنان که رفیقان مجازی بودند
اهل کلک و فریب و بازی بودند
یک عده مغول به سرزمین دل من
یک عمر به کار یکه تازی بودند !
******
یک عمر به خویش و غیر دل سوزاندم
بر درد همه دو دیده را گریاندم
چون نوبت درد من شد از آن همه یار
با درد بزرگ خویش تنها ماندم !
آنان که رفیقان حقیقی بودند
بی شک همه یاران شفیقی بودند
هر ثانیه می شود به آنان نگریست
چون ساعت زیبای دقیقی بودند .
سلام دوست خوب .
آثار و افکارتان بسیار زیباست .
ببخشید با زغال سیاه بر دفتر زیبای شما یادگار نوشتم .
موفق و پیروز باشید .