دلم گرفته

دلم از این همه آداب نفس گیر گرفت

از خیابان پر از نرده و زنجیر گرفت

دود , آهن , هیجان , رنگ , نئون , بوق , چراغ

شهر را همهمه ی آتش و آژیر گرفت

بس که در دایره اُنس هوا سنگین شد

همه جا بوی عجیب قفس و قیر گرفت

همه سو شهر فرنگ است و عروسک بازار

روحم از این همه بازیچه و تزویر گرفت

عشق کاغذ شد و گل کاغذ و آدم کاغذ

غلتک موج گرایی همه را زیر گرفت

در خودم گم شده ام , خط خطیِ  ی  خط  خطی ام

غزلم رنگ شب در غل و زنجیر گرفت

من از این شهر , از این شبه تمدن سیرم

دلم از قحطی اکسیژن و اکسیر گرفت

کاش می شد به صفای نفست بر گردم

عشق تو حیف که احوال مرا دیر گرفت !