واژه ها در گفتن این درد، گویا نیستند

واژه ها در گفتن این درد،  گویا نیستند               

در بیان  تلخی این قصه، پویا نیستند

غزه دارد زیر بار فاجعه له می شود             

شانه های خسته اش، دیگر توانا نیستند

   سبزه هایش سوخت و خاکسترش را باد برد   

غنچه های پرپرش دیگر شکوفا، نیستند

از بیان صحنه های تلخ آنجا عاجزم               

دیدن آوار و خون و کشته، زیبا نیستند

آتش و دود از نهاد خلق  بالا می رود           

آتش افروزان به فکر کار اطفا، نیستند

خانه ها امید سرپا بودن از کف داده اند          

اصلاً امیدی نمانده ، چون که فردا نیستند

لحظه لحظه می شود آوارها انبوه تر             

بر سر آنها که  می بودند و حالا ، نیستند

زندگی اما درون خشم مردم می طپد

مشت های خشمگین ، اهل مدارا نیستند

بغضهای در گلو یک روز سر وامی کنند      

تا ابد با نانجیبی ها، شکیبا نیستند     

باش تا طوفان نوح دیگری برپا شود          

قوم موسی ایمن از امواج ودریا ، نیستند

خانه اهل ستم را سیل مردم می برد            

این غضبهای مقدس خواب و رویا، نیستند

حضرت حق وعده هایش را محقق می کند     

تا ببینی ظالمان سالم به دنیا، نیستند!

غزه ی در خون تپیده باز هم پا می  شود    

ریشه هایش قابل تخریب و امحا، نیستند!

خانه روی گسل یک روز ویران می شود 

پایه های ظلم هم، یک عمر  مانا، نیستند!