در سوگ شادروان جمعه ظروفچیان

چیزی بگو که حال مرا غم گرفته است   

چندی دلت سراغ مرا کم گرفته ا ست

  ما و سکوت و بغض ونگاهی که  نا امید

  در گوشه ای خزیده و ماتم گرفته است

با بودنت بهشت کوچک ما هیچ کم نداشت

   بعد از تو خانه بوی جهنم گرفته است

حس میکنم محرم ما زودتر رسید  

       در سینه ام گروه عزا دم گرفته است

دیو ارهای خانه کم آمد ، برای سوگ 

    دیوارکوچه هم سیاهی پرچم گرفته است

از ما نپرس راز  مه آلود خانه را   

         از بس گریستیم ، هوا نم گرفته است

 گلهای پشت پنجره هم در فراق تو

      هر برگشان  ز گریۀ شبنم گرفته است

پشت سرت چها شده،باشد  برای بعد

   تنها بدان که قامتمان خم گرفته است

دیگر هوای داغ تو شرجی نمی شود

   سرما به جان عالم و آدم گرفته است

خورشید کوچک دل تو پاره پاره شد   

   از ما شهید ، خط مقدم گرفته است  .