از کنار یاد تو هر روز من ، رد می شوم

از کنار یاد تو هر روز من  ، رد می شوم

     با خیالت راهی رویای مقصد می شوم

جذبه یادت مرا حالی به حالی می کند       

   در سماع  عشق چون روحی مجرد می شوم  

دوست دارم بی خیال از خاطراتت بگذرم 

  در گذرگاه  تعلق ها مردد می شوم

هیچکس حال خرابم را نمی داند ولی  

     خوب می فهمم که دارم باز هم بد می شوم

هر چه افکار  خودم را از تو خالی میکنم

    باز درگیر خیالات مجدد می شوم

روح  مغناطیسی ات  هر لحظه  جذبم میکند

عاقبت مقهور آن نیروی ممتد می شوم

عقل پندم میدهد ، دل حرف خود را می زند

  مثل گردویی که می افتد ز گنبد می شوم

سالها من خواهش دل را اطاعت کرده ام

 بعد از اینها هر چه را عقلم بخواهد می شوم

تا تویی  معیار عشق از عقل می باید گذشت

 من به این  آیین بی بنیاد مرتد میشوم  .