تا نوگل پژمرده می آرند ، در این شهر

تا نوگل پژمرده می آرند ، در این شهر                   

جانهای  غم آزرده  می آرند ، در این شهر

از باغ وطن ، جای گل و لاله و سنبل            

هی طوطی افسرده می آرند در این شهر

انگار قیامت شده ،در صور دمیدند                 

پشت سر هم مرده می آرند ، در این شهر   

از کارگه کوزه گر دهر دمادم                      

دلهای ترک خورده می آرند ، در این شهر

طوفان گل رعنا به زمین ریخت فراوان          

بس غنچه که نشمرده می آرند ، در این شهر

از کاسه این عید به خوشباش عزیزان                  

خون دل   افشرده می آرند در این شهر

یارب نظر مرحمتی جانب ما کن 

تا کی گل پژمرده می آرند ، در این شهر ؟

                              محمد حسین حسنی