کی می شود ز چهره بیفتد نقاب ها

کی می شود ز چهره بیفتد نقاب ها           

افشا شود مرام مخفی عالی جناب ها ؟

آنان که رفته اند پی مصلحت، فرو     

در جامه وجیه مقدس مآب ها

آه از گروه ضاله ظاهر الصلاح        

با خون خلق کرده محاسن خضاب ها

همچون امام زاده والضالین شان    

را می کشند بیش ز حد نصاب ها

از کار خلق غافل و مشغول خویشتن  

اسباب رنج مردم ودرد و  عذاب ها

تسبیح شان بلند و به لب ذکر آشکار   

دل ها سیاه و عفن چنان، منجلاب ها

در پشت پرده خنده مستانه می زنند  

با کله های گرم ز سُکر شراب ها

بر ریش مردمان عوامی که رفته اند 

با چشم بسته در پی این قبله یاب ها

شاید گناه مردم عامی نبوده است    

سهوی که کرده اند در این انتخاب ها

چون زاهدان، طریق ریایی نشان دهند     

گم می شوند خلق خدا، درسراب ها

تقوا به ریش و جامه و ظاهر نمی شود    

آتش بگیرد این همه رنگ و لعاب ها

 تا آن که مصلح است ز مفسد جدا شود  

روشن شود به رسم حقیقت ، حساب ها

«آنان که خاک را به نظر کیمیا کنند»   

رویت  شوند  در پی کشف حجاب ها

یک جمعه صبح بانگ اذانی می آید و    

رخ می دهد به امر خدا انقلاب ها

 افتد به لرزه پایه کاخ ستمگران      

جان را فنا کنند، در آن اضطراب ها

مستضعفان ، خلیفه روی زمین شوند   

گردد گشوده سمت خداوند ، باب ها

ما را به انتظار سفارش نموده اند    

اما نه با نشستن در رختخواب ها

باید برای کشف حقیقت  شتاب کرد  

باید گذاشت پای طلب در رکاب ها

جان عزیز را به کف دست ها بگیر  

گردن بده به بوسه  دار وطناب ها 

تا رخوتی که در بدنت جا گرفته است  

 بیرون رود به همت این پیچ و تاب ها!

دنیا خرابه ای است پر از گندِ لاشه ها   

از آن گذر کنند به نفرت ، عقاب ها!