خریت و آدمیت

در یک تقسیم بدی ساده تمام امورانسانها در جهان هستی تحت دو عنوان کلی قرار می گیرد که سعادت و شقاوت انسان را سبب می شود و من آنها را با تعریف خودم « خریت» و« آدمیت یا انسانیت» نام می گذارم .

معنای آن ها هم ، همان معنای عرفی آن است که همگان با آن آشنایی داریم یعنی خریت به معنای انحراف از راه راست و هنجارهای جامعه پسند و انسانیت به مفهوم پیمودن راه راستی که در هر جامعه مورد قبول انسان هاست .

اما آیا هرگز کسی به تفاوتهای این دو مفهوم اندیشیده است ؟

من با زبانی ساده به چند تفاوت اساسی  بین آنها اشاره می کنم:

الف- برای کسب مقامات انسانی ابتدا هزینه هایش را می پردازیم و سپس به آن مقام می رسیم اما در خریت و انحراف ابتدا منحرف می شویم و سپس هزینه هایش را می پردازیم مثال : می خواهیم پزشک شویم، پس درس میخوانیم وانواع هزینه های مادی و معنوی را متحمل می شویم تا مدرک تحصیلی و تخصص لازم را به دست آوریم در انتها به ما مدرک می دهند و به آن حرفه مشغول می شویم اما هنگامی که در یک درگیری چاقو می کشیم و شخصی را مجروح و مضروب یا مقتول می سازیم ابتدا خر شده ایم و سپس هزینه هایش را با زندان رفتن و سایر مجازاتها و بدنام شدن و آسیب دیدن خانواده و جز آن می پردازیم.

ب- انسانیت مجوز می خواهد ولی خریت نیاز به هیچ مجوزی ندارد.همچنان که در مثال بالا بدون طی مراحل مختلف و مدارک لازم نمی توانیم پزشک شویم ولی در خریت نیاز به کسب مجوز از هیچ مقام و موقعیتی نیست، کافی است چاقویمان را از جیب در آوریم و به دیگران حمله کنیم و هیچ کس برای خر شدن از هیچ شخص و مقامی مجوز نمی گیرد.

ج- منافع انسانیت به همگان می رسد و هزینه های خریت هم به همه سرایت می کند.

فایده عملی شناخت این دو مفهوم برای همه ما آن است که متوجه باشیم هنگامی که با فردی مواجه شدیم که میل به خریت دارد با تمام قوا از او دوری کنیم زیرا او هرگز برای عمل ناهنجاری که ممکن است انجام دهد کسب اجازه ای نمی کند و آنوقت ما قربانی خریت او می شویم وهزینه هایش به ما هم سرایت می کند.