یاد شهید « محمد طحان » از سمنان

  در ره دین و میهن وقران     

شهدا گشته اند جاویدان

دل به دریا زدند تا من و تو     

جان سالم بریم از طوفان

عاشقانه به قلب جاده زدند        

تا ببندند راه نامردان

 راه را بر حرامیان بستند     

با سلاح توکل و ایمان 

از سر جان خود گذر کردند      

تا که خالی  نماند این میدان  

با تمام وجود جنگیدند       

با سپاه مزور شیطان

زین جهت هر طرف که می نگرم  

سرخ فام است خطه ایران

بوی عطر شهید می آید    

هر طرف می روم در این سامان

در شمال و جنوب و شرق و غرب  

نیست شهری بدون این خوبان

در هر خانه را که می بینی    

پرچمی سرخ می دهد جولان

غرق در این خیال ها امروز     

سر در آورده ام من از سمنان   

شهر مردان خوب و میهن دوست   

شهر رزمندگان با ایمان

داده صدها شهید با اخلاص  

در ره حفظ حرمت انسان

بردن نامشان میسر نیست     

نیست ذکر صفاتشان آسان

می شود مختصر در این وادی    

نام برد از «محمد طحان»

که شهید ره  محبت بود        

در دفاع حرم گذشت از جان

روحیاتش لطیف و عرفانی      

آشنا با مبانی عرفان

با صفا و بدون پیرایه                

خاکی و ساده همچنان، سلمان

جان به کف در طریق آزادی    

رفت تا اوج عالم امکان

رد سرخی به جا نهاد از خود     

آن شهاب منور و سوزان 

تا حرم حرمتش به جا باشد         

خانه دشمنان شود ویران  

حق و باطل همیشه درگیرند       

چه در ایران چه سوریه ، لبنان

دشمن اهل بیت، هر جا هست       

مثل گرگی نشان دهد دندان

سر او را به سنگ باید کوفت     

تا جهان بگذرد از این بحران

همت ما خلل نخواهد یافت       

تا که خونهای ماست در جریان

به شهیدان حق  سلام و درود     

و خصوصاً « محمد طحان»

یاد آنان گرامی و جاوید        

راه آنان همیشه  گل باران.