صدیقیم و صادق، چو آیینه ها

صدیقیم و صادق، چو آیینه ها

خوشا سینه صاف  بی کینه ها

نشستیم یک عمر با اهل ذوق 

گذشتیم  از صافی سینه ها

دل ما بجز عشق دردی نداشت  

دریغ از همان  سوء پیشینه ها 

به جرم همان مختصر عاشقی  

کشیدیم رنج قرنطینه ها

 به تقویم ما شنبه ها گم شده 

نمانده به جز عصر آدینه ها

طبیبی که ما را بفهمد نبود     

اسیریم در دست بوزینه ها

 نخوردیم جز نان پاک عمل

گواهند بر این سخن پینه ها

تمام جهان مختصر می شود

میان همین حرف دیرینه ها

 کسی که گرفتار دنیا نشد

وجودش پر است از  طمانینه ها

کس هم که دنبال خر مهره است

نگردد به دنبال گنجینه ها !