از تو نخواستم که به من مبتلا شوی

از تو نخواستم که به من مبتلا شوی                    

اینک چه بهتر است که از من جدا شوی

راه من و تو  خط موازی است تا ابد                   

حیف است که بپیچی و پر  انحنا شوی

دستم دراز بود به سمت دو دست تو                      

اما نخواستی که بگیری و پا شوی

با من غریبه بودی و مغرور و  سرد و خشک      

هرگز دلت نخواست به من آشنا شوی

در کار عشق ساز مخالف زدن خطاست             

باید به ضربه های دلت هم صدا شوی

گفتم که: «تو»! و تو گفتی بگو: «شما»!               

حالا بمان به غربت خود تا  شما ! شوی