قسم بخور دل من آشنای کس نشوی
دوباره لقمه خوشمزه و ملس نشوی
غریبه باش به هر کس که آشنایت خواست
رفیق حال و هواهای زود رس نشوی
به هر نسیم معطر که پرسه زد در شهر
به عشوه سمت تو پیچید ، هم نفس نشوی
تمام وسوسه های قشنگ شیرین است
چه بهتر است به خوان هوس، مگس نشوی
سرک نکش به تماشای باغ همسایه
به فکر شاخه خود باش تا هرس نشوی
برای بال زدن راه آسمان باز است
به شرط آن که خودت عاشق قفس نشوی!