خورشید سر برآورد، از مشرق نبوت ( عید غدیر )

خورشید سر برآورد، از مشرق نبوت                   

در حجةالوداع سال دهم ز هجرت

فرمان حق چنین بود ابلاغ کن محمد                      

بالا ببرعلی را،  بر منبر امامت

خاموش گر نشینی ، راه تو می شود گم                  

تکمیل دین نگردد الّا به این رسالت

از دشمنان نترس و اعلام امر ما کن                     

ما حافظ  تو هستیم ، از مکر این جماعت

در واحه غدیر خم در هوای سوزان                     

هنگامه ای به پا بود، چون لحظه قیامت

فرمان حضرت دوست چون و چرا ندارد               

از بندگان نباشد شایسته جز اطاعت

چون حاجیان خسته گرد آمدند یک جا                   

پیغمبر گرامی فرمود  با صراحت

هر کس که من ولی و مولای امر اویم                  

مانند من علی هم دارد بر او ولایت

یعنی که جانشین بر حق من علی هست                 

حبل المتینی اوست، تنها ره سعادت

تا بعد من  نگردند  گمراه اهل ایمان                     

اسلامیان نباشند، بی پرچم و علامت

بر دوستان دعا و نفرین به دشمنان کرد                 

خوشبخت آن که باشد از دوستان حضرت

ما را همین شرافت بس که محب اوییم                   

در جان ما فتاده ، برقی  از آن محبت

یک ذره جای خالی ، در سینه های ما نیست           

عشق محمد است و مهر علی به غایت 

بر پیروان ایشان امید رستگاری است                   

روزی که پرده ها را وا می کند حقیقت

یارب به عشق مولا از من بشو پذیرا                    

این چند بیت ناقص را از ره کرامت

کل سخنوران عالم  که جمع گردند                  

حق علی وآلش کی می شود رعایت؟

این برگ سبز را من تقدیم شان نمودم                 

تا دست های خالیم   کمتر کشد خجالت !