به جز مهر علی مهری، به جان و تن نمی گیرم

به جز مهر علی مهری، به جان و تن نمی گیرم       

سرِ بی عشقِ مولا را، برین گردن نمی گیرم

به دامان ولای او زدم من پنجه دل را                  

و تا صبح قیامت هم از آن دامن نمی گیرم

نفس جز در هوای صبح دلجویش نمی خواهم     

به شهری غیر شهرِ یار خود،  مسکن نمی گیرم

به تصدیق غزل هایم ، ارادتمند مولایم           

اگر هم پس دهد مولا ، دلم را، من نمی گیرم!

به دستم می رسد یک روز تاری از ردای او    

جز آن یوسف،  شفا از هیچ پیراهن نمی گیرم!

به راهش می نشینم تا رسد پیغام وصل او      

جواز زندگی را ، گر چه بی  مردن نمی گیرم !

کشیدم از نجف تا کربلا خط طریقت را       

نشان قبله را هرگز از اهریمن نمی گیرم !