عطر تو را نسیم به سوغات برده است

عطر تو را نسیم به سوغات برده است        

از کربلا گرفته به شامات برده است

 از رد پای آسمانی تو چیده عشق را          

بذر بهشت را به ولایات برده است

در کنج یک خرابه که از فیض حق شده       

دارالشفای کل خرابات ، برده است

از معجزات توست که طفل سه ساله ای     

عشاق بی شمار  به میقات برده است

در بارگاه عرش،  خداوند ذوالجلال        

نام تو را  به رسم مباهات برده است

قرآن ناطق تو سر نیزه هم که رفت           

بر نیزه ها شعور مناجات برده است

یک انعکاس، درک  تو در کوه عقل نیست  

یک ذره  عشق ، پی به معمات برده است

آن کس که معجزات تو را دید و دل نداد   

تنها در این معادله هیهات برده است!