با تو همیشه حال دلم، خوب می شود

با تو همیشه حال دلم، خوب می شود          

حتی میان ورطه غم، خوب می شود

 زنجیر عشق، تا که  می افتد به پای دل      

عاشق دلش قدم به قدم، خوب می شود

آدم چقدر، روحیه اش فرق می کند            

حالش  که در هوای حرم ،خوب می شود

باران التفات تو را ، می کنم طلب            

دشتی که تشنه است ، به  نَم خوب می شود

دردی نشسته بر دل من از محبتت          

این را  بدان کنار تو هم ،خوب می شود

هر زائری نفس بکشد در هوای تو          

انگار، رفته باغ ارم ،  خوب می شود

بی زاد و توشه جاده به پایان نمی رسد     

همراه عشق،  هر چَم وخَم خوب می شود

هر کس میان کوله خود عطر  دوست را     

با خود بَرَد به شهر عَدم  ، خوب می شود

اینها حدیث نفس من است و لهیب شوق     

من با دلم بگو: چه کنم، خوب می شود؟

یک شب میان خواب که پرسیدم از شما    

گفتی که بعد زلزله، بم خوب می شود!